Legia Warszawa

Prusek

Wszystko o Legii ze Sto(L)icy...

Prusek

Bramkarze
1. Łukasz Fabiański 1985-04-18 Kostrzyn nad Odrą 50/0 190 cm/83 kg 2009-06-30
18. Maciej Gostomski 1988-09-27 Kartuzy 0/0 190 cm/82 kg 2010-12-30
99. Jan Mucha 1982-12-05 Bela nad Cirochou 13/0 189 cm/87 kg 2008-06-30

Obrońcy
24. Mamadou Balde 1985-12-12 Velingara 14/0 181 cm/76 kg 2007-06-30
7. Grzegorz Bronowicki 1980-08-04 Jaszczów 24/0 178 cm/76 kg 2009-12-30
4. Dickson Choto 1981-03-19 Wedza 86/4 191 cm/94 kg 2010-06-30
17. Herbert Dick 1979-09-02 13/0 180 cm/79 kg 2010-12-31
27. Edson Luiz da Silva 1977-03-15 Recife 30/6 177 cm/78 kg 2008-12-30
18. Artur Jędrzejczyk 1987-11-04 Dębica 2/0 189 cm/78 kg 2007-06-30
11. Tomasz Kiełbowicz 1976-02-21 Hrubieszów 214/13 176 cm/69 kg 2009-06-30
3. Wojciech Szala 1976-01-27 Piotrków Tryb. 165/0 183 cm/78 kg 2007-06-30

Pomocnicy
. Piotr Bronowicki 1987-09-10 Świdnik 0/0 180 cm/77 kg 2009-12-30
19. Marcin Burkhardt 1983-09-25 Elbląg 45/6 186 cm/73 kg 2009-06-30
6. Roger Guerreiro 1982-05-25 Sao Paulo 38/7 189 cm/82 kg 2009-12-30
22. Luiz Antonio Godoy Alves Junior 1978-09-20 Sao Paulo 14/3 183 cm/75 kg 2010-06-30
32. Miroslav Radović 1984-01-16 Sabac 24/6 182 cm/76 kg 2009-06-30
8. Łukasz Surma 1977-06-28 Kraków 146/9 173 cm/70 kg 2009-12-30
20. Sebastian Szałachowski 1984-01-21 Lublin 59/13 174 cm/70 kg 2010-06-30
14. Aleksandar Vuković 1979-08-25 Banja Luka 166/12 183 cm/79 kg 2009-06-30

Napastnicy
18. Bartłomiej Grzelak 1981-08-09 Płock 0/0 188 cm/71 kg 2010-06-30
15. Dawid Janczyk 1987-09-23 Nowy Sącz 42/12 181 cm/80 kg 2008-06-30
13. Maciej Korzym 1988-05-02 Nowy Sącz 13/0 180 cm/72 kg 2012-06-30
9. Piotr Włodarczyk 1977-05-04 Wałbrzych 147/49 186 cm/78 kg 2009-06-30

Prusek

Kazimierz Deyna, pseudonimy "Kaka", "Generał", "Kaz" (ur. 23 października 1947 w Starogardzie Gdańskim – zginął w wypadku samochodowym 1 września 1989 w San Diego w USA), znany polski piłkarz, chorąży WP, wielokrotny reprezentant Polski. Przez wielu uważany za najlepszego piłkarza w historii polskiej piłki.

Prusek

Lucjan Antoni Brychczy pseudonim Kici (ur. 13 czerwca 1934), piłkarz polski, wieloletni zawodnik Legii Warszawa, czterokrotny mistrz Polski, trzykrotny król strzelców ligowych, reprezentant Polski, kapitan reprezentacji narodowej, olimpijczyk, ppłk Wojska Polskiego.

Pochodzi ze Śląska i pierwsze kroki piłkarskie stawiał w klubie Pogoń Nowy Bytom, następnie przeniósł się do klubów gliwickich - ŁTS Łabędy (1948-1953) i Piasta. W 1954 - w związku ze służbą wojskową - przeniósł się do warszawskiej Legii i pozostał wierny klubowi do końca kariery zawodniczej, a także przez kolejne dziesięciolecia jako trener. Wraz z Legią zdobył cztery tytuły mistrza Polski (1955, 1956, 1969, 1970), również cztery razy zdobywał Puchar Polski (1955, 1956, 1964, 1966). Przez lata Brychczy - grając jako napastnik lub pomocnik - był najlepszym strzelcem Legii w rozgrywkach ligowych, a w latach 1957, 1964 i 1965 królem strzelców ligi polskiej. Występował w Legii przez 19 sezonów, zaliczył 268 meczów ligowych, w których zdobył 182 bramki; należy do niego klubowy rekord długowieczności - pierwszy i ostatni mecz w barwach Legii dzieliło 17 lat i 170 dni. Jest także najstarszym w historii Legii graczem ligowym (poza bramkarzami) - w dniu ostatniego meczu miał 37 lat i 161 dni - oraz strzelcem bramki w lidze - 37 lat i 88 dni. Jako piłkarz Legii Brychczy zaliczył także półfinał Europejskiego Pucharu Mistrzów Krajowych.

Miał bogatą karierę reprezentacyjną. Zadebiutował w kadrze w sierpniu 1954 w meczu z Bułgarią, już jako zawodnik Legii (chociaż ze względu na trwającą wówczas letnią przerwę w rozgrywkach jeszcze przed pierwszym meczem w lidze w barwach klubu warszawskiego). Wystąpił łącznie w 58 meczach oficjalnych oraz dwóch nieoficjalnych (w 1959 mecz eliminacyjny z Niemcami przed olimpiadą w Rzymie oraz mecz na igrzyskach z Argentyną). Jednym z najbardziej pamiętnych spotkań z jego udziałem był mecz z ZSRR w 1957, w którym dwie zwycięskie bramki zdobył Gerard Cieślik z podań Brychczego. W 1960 wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Rzymie, ale bez większego sukcesu - reprezentacja pokonała wysoko Tunezję, ale po porażkach z Danią i Argentyną została wyeliminowana jeszcze na etapie spotkań grupowych. W 11 meczach Brychczy był kapitanem reprezentacji. Ostatni mecz w kadrze narodowej rozegrał 27 sierpnia 1969 z Norwegią, w którym zdobył osiemnastego gola w historii swoich reprezentacyjnych występów.

Jako zawodowy oficer (w 1988 awansowany do stopnia podpułkownika) nie mógł przejść w ciągu kariery do klubu zagranicznego. Wśród klubów, które starały się o Brychczego był m.in. słynny Real Madryt. W pierwszych latach występów w Legii Brychczy zamierzał powrócić na Śląsk, ze względu na wpływy działaczy Legii (także pozasportowe) nie udało mu się jednak zrealizować tych planów. W tej sytuacji po kilkunastu latach występów na boisku pozostał w Legii także jako trener. Zajmował w sztabie trenerskim różne stanowiska, w tym kilkakrotnie pierwszego trenera. Był asystentem trenera Tadeusza Chruścińskiego (1971/1972), następnie w maju 1972 sam został pierwszym trenerem. Prowadził zespół do czerwca 1973, zdobywając Puchar Polski. Pierwszym trenerem był także w latach 1979-1980, 1987, 1990 oraz w zastępstwie w 1998 i 1999. W październiku 2004, w pięćdziesiątym roku współpracy z Legią, został na miesiąc członkiem tercetu trenerskiego (z Jackiem Zielińskim i Krzysztofem Gawarą) stworzonego po odwołaniu Dariusza Kubickiego; następnie został jednym z trzech asystentów trenera J. Zielińskiego. Przez lata pracy trenerskiej wielokrotnie był asystentem pierwszego szkoleniowca, m.in. Andrzeja Strejlaua, Jerzego Engela, Franciszka Smudy, Dragomira Okuki i Kubickiego.

Jako piłkarz cieszył się opinią jednego z lepszym techników i taktyków w polskiej lidze. Skuteczności w ataku nie sprzyjały warunki fizyczne (166 cm, 60-66 kg), które nadrabiał umiejętnościami technicznymi i niekonwencjonalnymi zagraniami. Przez lata był znany pod przydomkiem Kici, nadanym przez węgierskiego trenera Janosa Steinera. W uznaniu zasług piłkarskich i trenerskich został odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, a Polski Związek Piłki Nożnej nadał mu w 1999 honorowe członkostwo

Prusek

Kazimierz Klaudiusz Górski (ur. 2 marca 1921 we Lwowie, zm. 23 maja 2006 w Warszawie), uznawany za najwybitniejszego trenera polskiej reprezentacji narodowej w piłce nożnej, honorowy prezes Polskiego Związku Piłki Nożnej. Zyskał powszechną popularność i uznanie jako trener po sukcesach polskiej reprezentacji w latach 70. XX wieku.Grał w piłkę nożną jako napastnik w zespołach: RKS Lwów, Spartak Lwów, Dynamo Lwów, Legia Warszawa. Nosił pseudonim boiskowy "Sarenka". Świetnie zapowiadającą się karierę piłkarską przerwały mu lata drugiej wojny światowej. Wystąpił w jednym meczu międzypaństwowym Polska-Dania (0- Cool

26 czerwca 1948 (zagrał 34 minuty).
Ukończył kurs trenerski w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Krakowie w 1952 roku oraz studia w Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu w 1980.

Trenował Marymont Warszawa (pierwsza samodzielna praca szkoleniowa rozpoczęta w 1954), trzykrotnie Legię Warszawa (1959, 1960-1962 i 1981-1982), Lubliniankę (1963-1964), Gwardia Warszawa (1964-1966), Łódzki KS (1973), greckie: Panathinaikos Ateny (1977-1978, Mistrzostwo Grecji), Kastorię (1979-1980), Olympiakos Pireus (1980-1981 i 1983, Mistrzostwo Grecji) i Ethnikos Pireus (1983-1985).
Szkolił reprezentacje Polski różnych kategorii: juniorów w latach 1956-1960, do lat 23 w latach 1966-1970 i pierwszą reprezentację narodową – w 1966 w składzie komisji selekcyjnej w 3 meczach i z wielkimi sukcesami w latach 1970-1976 (pierwszy mecz ze Szwajcarią w Lozannie 5 maja 1971). Z reprezentacją osiągnął historyczny sukces: zdobył złoty medal na Igrzyskach Olimpijskich w Monachium (1972), srebrny medal (3. miejsce) na Mistrzostwach Świata w RFN (1974) i srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu (1976). Prowadził reprezentację w 73 meczach, osiągając 45 zwycięstw.

Po zakończeniu kariery trenerskiej i powrocie do Polski od 1986 we władzach PZPN, od 1987 wiceprezes Związku, w latach 1991-1995 prezes, od 3 lipca 1995 prezes honorowy PZPN. Od 1976 członek honorowy PZPN.

Prusek

Jako piłkarz najczęściej grał na obronie, na pozycji stopera. Karierę piłkarską zaczynał w drużynie Włókniarza Pabianice. W 1974 został zawodnikiem Widzewa Łódź, występującego wówczas w II lidze. Rok później awansował z łódzką drużyną do ekstraklasy. Jako zawodnik pierwszej jedenastki Widzewa szybko zwrócił uwagę selekcjonera kadry narodowej Kazimierza Górskiego. 24 marca 1976 zadebiutował w reprezentacji Polski w meczu z Argentyną (w tym samym meczu debiutował jego klubowy kolega Zbigniew Boniek). W przerwie zimowej sezonu 1977-1978 przeszedł do zespołu Legii Warszawa. Dzięki występom w warszawskiej drużynie zdobył opinię jednego z najlepszych polskich obrońców. Regularnie występował w kadrze narodowej prowadzonej przez Ryszarda Kuleszę oraz Antoniego Piechniczka. Brał udział w mistrzostwach świata w Hiszpanii w 1982, gdzie prowadzona przez Piechniczka polska drużyna zajęła trzecie miejsce. Po tym sukcesie Janas przeniósł się do francuskiego AJ Auxerre (w którym występował m. in. Andrzej Szarmach). Jego występy w kadrze narodowej po Mundialu w Hiszpanii nie były jednak równie udane – w meczu eliminacji mistrzostw Europy z Finlandią w 1983 strzelił bramkę samobójczą, zaś w 27 marca 1984 meczem z drużyną Szwajcarii pożegnał się z reprezentacją Polski. Po czterech latach spędzonych we Francji powrócił do Legii. Jako zawodnik wojskowych zakończył karierę piłkarską w 1988.

1965-74 – Włókniarz Pabianice
1974-77 – Widzew Łódź
1978-82 – Legia Warszawa
1982-86 – AJ Auxerre
1986-88 – Legia Warszawa
Absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Karierę trenerską rozpoczął jako asystent Rudolfa Kapery, a następnie Lucjana Brychczego w Legii Warszawa. Później pomagał Władysławowi Stachurskiemu w prowadzeniu kadry narodowej juniorów. Był asystentem selekcjonera olimpijskiej reprezentacji Polski Janusza Wójcika podczas Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie w 1992, gdzie drużyna narodowa zdobyła srebrny medal. Po tym sukcesie razem z Wójcikiem przeniósł się do warszawskiej Legii. Jako asystent Wójcika pracował do końca 1993, a po jego rezygnacji samodzielnie prowadził drużynę Legii. Wywalczył dwukrotnie mistrzostwo Polski, dwukrotnie Puchar Polski oraz Superpuchar Polski i wicemistrzostwo Polski. W sezonie 1995/1996 doprowadził Legię do 1/4 finału Ligi Mistrzów. Od 1999 pracował w Amice Wronki jako menedżer i wiceprezes ds. sportowych. W 2001 prowadził drużynę Amiki jako trener.
Po odejściu z Legii w 1996 objął obowiązki selekcjonera reprezentacji młodzieżowo-olimpijskiej. Odszedł w 1999 po odpadnięciu w drugiej rundzie eliminacji do Igrzysk Olimpijskich w Sydney w 2000. 20 grudnia 2002 został nominowany na stanowisko selekcjonera reprezentacji Polski seniorów, po rezygnacji Zbigniewa Bońka. Choć nie udało mu się wywalczyć awansu do Mistrzostw Europy w Portugalii w 2004, pozostał na stanowisku i awansował z drużyną narodową do Mistrzostw Świata w Niemczech. Paweł Janas stwierdził, że bierze pełną odpowiedzialność za swój wybór. Reprezentacja Polski przegrała dwa pierwsze mecze (z Ekwadorem 0:2 i Niemcami 0:1) na Mistrzostwach i straciła szansę na awans do 1/8 finału turnieju, a krytyka Janasa przez kibiców i media uległa nasileniu. Mimo to Janas odmówił podania się do dymisji.
Przebieg kariery szkoleniowej [edytuj]
1989-90 – Legia Warszawa, asystent
1990-92 – reprezentacja Polski juniorów, asystent
1992-92 – reprezentacja Polski olimpijska, asystent
1992-93 – Legia Warszawa, asystent
1994-96 – Legia Warszawa
1996-99 – reprezentacja Polski olimpijska
1999-02 – Amica Wronki, menedżer i wiceprezes ds. sportowych
2001-01 – Amica Wronki
2003-06 – reprezentacja Polski

Prusek

Dariusz Paweł Dziekanowski, pseud. Dziekan (ur. 30 września 1962 w Warszawie), polski piłkarz i trener.

Jako piłkarz najczęściej występował na pozycji napastnika, ewentualnie grał jako pomocnik. Karierę piłkarską rozpoczął jako zawodnik Polonii Warszawa, w której grał w latach 1973-1979. W pierwszej lidze zadebiutował jako zawodnik Gwardii Warszawa, w barwach której występował w latach 1979-1983. Jako jeden z najbardziej utalentowanych młodych piłkarzy początku lat 80. trafił w 1983 do Widzewa Łódź za sensacyjną wówczas kwotę 21 milionów złotych. Nie spełnił jednak pokładanych w nim nadziei i w 1985 powrócił do Warszawy. W barwach łódzkiej drużyny zdobył Puchar Polski w 1985.

Najlepszy okres jego kariery wiąże się w występami w drużynie Legii Warszawa, do której przeszedł w 1985 z Widzewa. W barwach Legii zdobył Puchar Polski w 1989 oraz wywalczył Wicemistrzostwo Polski w 1986. W 1988 z 20 bramkami zdobył tytuł króla strzelców ligi. W 1989 przeniósł się do szkockiego zespołu Celtic F.C., gdzie mimo kilku dobrych występów ostatecznie nie spełnił oczekiwań. Rozegrał tam 48 ligowych spotkań i strzelił 10 bramek. W 1992 przeniósł się do angielskiej drużyny Bristol City, w której występował do 1993.

W rundzie jesiennej sezonu 1993-1994 rozegrał 6 meczów w barwach Legii, jednak nie mógł dojść do porozumienia z trenerem Pawłem Janasem i opuścił warszawski zespół. Dzięki tym kilku występom w Legii mógł znaleźć się na liście Mistrzów Polski sezonu 1993-1994. W 1994 był zawodnikiem niemieckiej drużyny TSV Alemannia Akwizgran, a w latach 1994-1995 FC Köln. Wiosną 1996 powrócił do Polonii Warszawa i pomógł wywalczyć jej awans do pierwszej ligi. W barwach Polonii rozegrał jeszcze kilka meczów w rundzie jesiennej sezonu 1996-1997, po czym zakończył karierę piłkarską.

W reprezentacji Polski rozegrał w latach 1981-1990 63 mecze i strzelił 20 bramek. W 1986 brał udział w Mistrzostwach Świata w Meksyku. Największe sukcesy reprezentacyjne odnosił jednak jako junior: w latach 1980-1981 dwukrotnie zdobywał tytuł Wicemistrza Europy do lat 18.

Był jednym z najlepszych polskich i europejskich piłkarzy lat 80.. Jednocześnie jest uważany za nie do końca spełniony talent, który mimo swych umiejętności nie osiągnął tego, czego się po nim spodziewano i który przedwcześnie zakończył karierę reprezentacyjną.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej pracował jako komentator w telewizji i prasie sportowej. Od 2002 pracował w Polskim Związku Piłki Nożnej jako selekcjoner reprezentacji juniorów a od 11 lipca 2006 jest asystentem Leo Beenhakkera w reprezentacji seniorskiej.

Źródło: "http://pl.wikipedia.org/wiki/Dariusz_Dziekanowski"

Prusek

Występował zwykle na pozycji lewego obrońcy. Karierę piłkarską rozpoczynał jako zawodnik Gwardii Warszawa. W barwach harpagonów zadebiutował w polskiej ekstraklasie w sezonie 1981-1982. Był już wówczas podstawowym zawodnikiem warszawskiej drużyny. Udanymi występami w Gwardii zwrócił na siebie uwagę bardziej utytułowanego lokalnego rywala – Legii. Od 1983 przez 7 sezonów występował w barwach wojskowych. Był jednym z najlepszych zawodników stołecznej drużyny w latach osiemdziesiątych. Mimo że Legii nie udało się zdobyć wówczas Mistrzostwa Polski Wdowczyk był także uznawany za jednego najlepszych w tamtym czasie polskich piłkarzy. Jako obrońca Legii zasłynął m. in. silnymi strzałami, co pozwoliło mu zdobyć 16 bramek dla wojskowych. Ogółem w barwach Legii rozegrał 192 oficjalne spotkania, w tym 152 ligowe. Pełnił również funkcję kapitana Legii. W połowie sezonu 1989-1990 przeniósł się do Szkocji, gdzie przez 5 sezonów występował w drużynie Celtic F.C., wspólnie z innym byłym legionistą Dariuszem Dziekanowskim. Później przez kilka lat występował w angielskim Reading F.C. Karierę piłkarską zakończył w 1998 jako gracz stołecznej Polonii, gdzie następnie rozpoczął pracę szkoleniową. W lidze polskiej rozegrał 211 spotkań, w których strzelił 17 goli. W lidze szkockiej zaliczył 119 gier strzelając 4 gole, zaś w lidze angielskiej rozegrał 82 mecze.

1973-83 – Gwardia Warszawa
1983-89 – Legia Warszawa
1989-94 – Celtic F.C.
1994-98 – Reading F.C.
1998-98 – Polonia Warszawa

Sukcesy piłkarskie [edytuj]
Jako zawodnik Legii zdobył Puchar Polski oraz Superpuchar w 1989 oraz przyczynił się do zdobycia Pucharu w 1990.

Reprezentacja [edytuj]
Jeszcze jako nastolatek bronił barw narodowych występując w juniorskich reprezentacjach Polski. Tam też osiągnął swoje największe sukcesy na arenie międzynarodowej. W 1980 i 1981 zdobył dwa razy z rzędu tytuł Wicemistrza Europy do lat 18. Z czasem, dzięki udanym występom w Gwardii i Legii, zwrócił uwagę selekcjonera pierwszej reprezentacji Antoniego Piechniczka. W drużynie narodowej zadebiutował meczem z Finlandią 12 września 1984. Później regularnie występował w reprezentacji, jednak zabrakło go w kadrze na Mistrzostwa Świata w 1986 w Meksyku. Był podstawowym zawodnikiem w drużynach prowadzonych przez Wojciecha Łazarka i Andrzeja Strejlaua. W 6 meczach był kapitanem reprezentacji. Przygodę z drużyną narodową zakończył 19 maja 1992 spotkaniem z Austrią. W barwach Polski wystąpił 53 razy, strzelił 2 bramki.

Kariera trenerska [edytuj]
Pracę szkoleniowca zaczynał jeszcze jako zawodnik Polonii Warszawa. Na początku sezonu 1998-1999 był grającym asystentem Zdzisława Podedwornego. Po zakończeniu kariery piłkarskiej i dymisji Podedwornego wspólnie z dyrektorem sportowym Polonii Jerzym Engelem zostali szkoleniowcami Czarnych Koszul. Po zatrudnieniu Engela na stanowisku selekcjonera kadry narodowej w przerwie zimowej sezonu 1999-2000 Wdowczyk został samodzielnym pierwszym trenerem Polonii, którą w tym samym sezonie doprowadził do tytułu Mistrza Polski oraz zwycięstwa w Pucharze Ligi, a następnie zwycięstwa w Superpucharze. Po niezbyt udanej dla Polonii rundzie jesiennej sezonu 1999-2000 Wdowczyk pożegnał się z pracą w Warszawie. Przez kilka miesięcy pracował w Orlenie Płock, a następnie w Widzewie Łódź. Później został zatrudniony w trzecioligowej Koronie Kielce, z którą awansował do II ligi. Kilkakrotnie wymieniany był jako potencjalny kandydat do objęcia funkcji trenera Legii Warszawa. W spekulacjach medialnych uważany był za faworyta szefów nowego właściela warszawskiej drużyny – Grupy ITI. Stanowisko szkoleniowca Legii objął ostatecznie we wrześniu 2005 zastępując Jacka Zielińskiego, który został jego asystentem. Owocem jego pracy było zdobycie Mistrzostwa Polski w 2006. Obecnie uważa się go za jednego z najbardziej utalentowanych szkoleniowców młodszego pokolenia i mocnego kandydata do objęcia w przyszłości stanowiska selekcjonera polskiej kadry narodowej – już w 2006, po nieudanym dla Polski Mundialu w Niemczech spekulowano, że mógłby on zastąpić na tym stanowisku Pawła Janasa. Sezon 2006 nie jest już tak udany dla Wdowczyka. po nieudanych eliminacjach do Ligi Mistrzów, odpadnięciu z Pucharu UEFA oraz Pucharu Polski jego pozycja w Legii jest zagrożona.

1998-00 – Polonia Warszawa
2000-01 – Orlen Płock
2001-02 – Widzew Łódź
2002-04 – Korona Kielce
od 2005 – Legia Warszawa

Prusek

Artur Boruc (ur. 20 lutego 1980 roku w Siedlcach) - polski piłkarz występujący na pozycji bramkarza, reprezentant Polski. Obecnie zawodnik Celtic Glasgow.
Artur Boruc urodził się 20 lutego 1980 roku w Siedlcach. Na początku kariery bronił bramki w drużynie Juniorów Młodszych Pogoni Siedlce. W 1993 roku pojechał z juniorami Pogoni na swój pierwszy poważny piłkarski wyjazd - turniej Dana Cup gdzie zajął drugie miejsce. W sezonie 1995/1996 zadebiutował w seniorskiej drużynie Pogoni w meczu przeciwko Orlętom Łuków. W sezonie 1997/1998 zdobył z Pogonią Wojewódzki Puchar Polski oraz zadebiutował w reprezentacji Polski U-17. W następnych latach występował również w zespołach U-18 i U-19.
W 1999 roku trafił do Legii Warszawa gdzie był na zmianę z Wojciechem Kowalewskim bramkarzem drugiej drużyny. Brak występów w pierwszym zespole zmusił go do wypożyczenia. Jesienią 2000 roku trafił więc do II-ligowej drużyny Dolcanu Ząbki, gdzie grał do końca rundy. Wiosną 2001 roku trafił z powrotem na stadion przy ul. Łazienkowskiej, gdzie rozpoczął treningi z pierwszym zespołem Legii. 8 marca 2002 roku zadebiutował w pierwszej lidze w meczu z Pogonią Szczecin zmieniając w bramce Radostina Stanewa. Od tego czasu stał się podstawowym zawodnikiem zespołu, który w tym samym sezonie sięgnął po Mistrzostwo Polski oraz Puchar Ligi.
28 kwietnia 2004 roku zadebiutował w pierwszej Reprezentacji Polski. Prowadzona wówczas przez Pawła Janasa drużyna zremisowała w Bydgoszczy z Irlandią 0:0, a Boruc grał od 59. minuty. W europejskich pucharach zadebiutował 12 sierpnia 2004 roku meczem pucharu UEFA z FC Tbilisi.

W lipcu 2005 roku został wypożyczony do Celticu Glasgow gdzie szybko stał się pierwszym bramkarzem. Po kilku miesiącach został przez szkocki klub wykupiony definitywnie. W tym samym sezonie Celtic został Mistrzem Szkocji i wywalczył Puchar Ligi Szkockiej. W sezonie 2006/2007 rozegrał swój pierwszy mecz w fazie grupowej Ligi Mistrzów.

15 maja 2006 roku selekcjoner Paweł Janas powołał go do 23-osobowej kadry na Mistrzostwa Świata w Niemczech gdzie bronił we wszystkich trzech spotkaniach reprezentacji w pełnym wymiarze czasowym.

Boruc ma 193 cm wzrostu i waży 87 kg.

Ma żonę Kasię.

Mistrz Polski 2002 z Legią Warszawa;
Wicemistrz Polski 2004 z Legią Warszawa;
3. miejsce w lidze w 2005 roku z Legią Warszawa;
Puchar Ligi 2002 z Legią Warszawa;
Mistrz Szkocji 2006 z Celtickiem Glasgow
Puchar Ligi Szkockiej 2006
Zwycięstwo w Turnieju im. Walerego Łobanowskiego 2005 z reprezentacją Polski
Piłkarskie Oscary 2005 - Najlepszy Bramkarz Ligi Polskiej
Odkrycie Roku 2004 według tygodnika Piłka Nożna
Najlepszy piłkarz Warszawy w roku 2004 wegług Gazety Wyborczej
Najlepszy Piłkarz Legii w sezonie 2004/2005 w VIII Plebiscycie Czytelników tygodnika Nasza Legia im. Kazimierza Deyny
Piłkarz sezonu 2004 i 2005 w plebiscycie serwisu internetowego Legia LIVE!
Postać Roku 2004 i 2005 w plebiscycie "eLki" serwisu internetowego Legia LIVE!

Prusek

english version

LEGIA WARSZAWA

- Klub Piłkarski "Legia Warszawa"
- Rok założenia: 1916
- Barwy: czerwono-biało-zielono-czarne
- Adres: ul. Łazienkowska 3, 00-449 Warszawa
- Tel: (+48 22) 628 43 03 , 621 83 36
- Fax: (+48 22) 621 82 61
- WWW: [link widoczny dla zalogowanych] (oficjalna), [link widoczny dla zalogowanych] [link widoczny dla zalogowanych] [link widoczny dla zalogowanych] (nieoficjalne)
- Stadion: Stadion Wojska Polskiego im. Marszałka Józefa Piłsudskiego
- Pojemność: 13 278, oświetlenie: 1100 lux, wymiary boiska: 105x68 - podgrzewana płyta
- Sukcesy:

* Mistrz Polski 1955, 1956, 1969, 1970, 1993^, 1994, 1995, 2002
* Wicemistrz Polski 1960, 1968, 1971, 1985, 1986, 1993, 1996, 1997, 2004
* Puchar Polski 1955, 1956, 1964, 1966, 1973, 1980, 1981, 1989, 1990, 1994, 1995, 1997
* Puchar Ligi 2002
* Superpuchar Polski 1989, 1994, 1997
* Puchar Mistrzów/Liga Mistrzów: 1970 - Półfinał, 1971 - Ćwierćfinał, 1996 - Ćwierćfinał
* Puchar Zdobywców Pucharów: 1965 - Ćwierćfinał, 1982 - Ćwierćfinał, 1991 - Półfinał
* Puchar UEFA: 1969, 1986, 1997 - 1/8 finału
* Puchar Intertoto: 1968 - Zwycięzca, 1974 - Finał, 1977 - Finał

(^ tytuł odebrał PZPN)

ARTUR BORUC W LEGII - PRZEBIEG KARIERY:

Trenerzy:
- I liga: Dragomir Okuka, Dariusz Kubicki, Jacek Zieliński oraz Krzysztof Dowhań, Lucjan Brychczy
- rezerwy: Krzysztof Gawara, Dariusz Kubicki, Jerzy Kraska

SEZON 1999/2000:

Występy w rezerwach Legii:

Jesień 1999/2000 (trener Jerzy Kraska):

1. Legia II Warszawa - Chemik Bydgoszcz 0-0 (90 min.) - sierpień 1999
2. Wigry Suwałki - Legia II Warszawa 4-1 (90 min.) + żółta kartka - sierpień 1999
3. Bałtyk Gdynia - Legia II Warszawa 3-4 (90 min.) - wrzesień 1999

RUNDA RAZEM:
- gole: 0
- żółte kartki: 1
- czerwone kartki: 0
- w pierwszym składzie: 3 (liga - 3)
- minuty gry: 270 (liga - 270)

Wiosna 1999/2000 (trener Dariusz Kubicki):

4. Legia II Warszawa - Arka Gdynia 0-1 (90 min.) - czerwiec 2000
5. Polonia II Warszawa - Legia II Warszawa 5-1 (90 min.), stadion Drukarza, czerwiec 2000
6. Legia II Warszawa - Goplania Inowrocław 3-1 (90 min.), czerwiec 2000
oraz
7. AZS Warszawa - Legia II Warszawa 1-0, (90 min.) Puchar Polski, maj 2000

RUNDA RAZEM:
- gole: 0
- żółte kartki: 0
- czerwone kartki: 0
- w pierwszym składzie: 4 (liga - 3, Puchar Polski - 1)
- minuty gry: 360 (liga - 270, PP - 90)

SEZON RAZEM:
- gole: 0
- żółte kartki: 1
- czerwone kartki: 0
- w pierwszym składzie: 7 (liga - 6, Puchar Polski - 1)
- minuty gry: 630 (liga - 540, PP - 90)

Wiosna 2000/2001 (trener Dariusz Kubicki):

8. Legia II Warszawa - Unia Skierniewice 4-0 (3-0), (90 min.) - marzec 2001
9. Legia II Warszawa - WKS Wieluń 3-2 (2-1), (90 min.) - kwiecień 2001
10. Legia II Warszawa - Polonia II Warszawa 3-0 (1-0), (90 min.) - kwiecień 2001
11. Legia II Warszawa - Znicz Pruszków 1-2 (1-0), (90 min.)- maj 2001
12. Jeziorak Iława - Legia II Warszawa 1-4 (0-3), (90 min.) - maj 2001
13. MKS Mława - Legia II Warszawa 1-0 (0-0), (90 min.) - maj 2001
14. Legia II Warszawa - Hutnik Warszawa 0-0, (90 min.) - czerwiec 2001

statystyki na podstawie "Naszej Legii"

--------------------------------------------------------------------------------

Występy w pierwszym zespole Legii:

SEZON 2001/2002:

Wiosna 2001/2002:

Debiut w pierwszej lidze polskiej: 8 marca 2002 r., Pogoń Szczecin - Legia Warszawa 2-2 (od 34 min. za
Radostina Stanewa) - 18 kolejka ligowa.

1. 08.03.2002 Pogoń Szczecin - Legia Warszawa 2-2 (od 34 min.) (czas gry 56 min.) - 18. kol.
2. 15.03.2002 Legia Warszawa - Wisła Kraków 1-0 (90 min.) - 19 kol.
3. 20.03.2002 Odra Wodzisław - Legia Warszawa 0-1 (90 min.) - 20 kol.
4. 23.03.2002 Legia Warszawa - Ruch Chorzów 2-1 (90 min.) - 21 kol.
5. 27.03.2002 Odra Wodzisław - Legia Warszawa 1-0 (90 min.) - 1/4 Pucharu Ligi
6. 30.03.2002 GKS Katowice - Legia Warszawa 3-3 (90 min.) - 22 kol.

RUNDA I SEZON RAZEM:
- gole: 0
- żółte kartki: 0
- czerwone kartki: 0
- w 1 składzie: 5 (liga - 4, PL - 1)
- rezerwowy: 1 (liga - 1)
- minuty gry: 506 (liga - 416, PL - 90)

--------------------------------------------------------------------------------

SEZON 2002/2003:

Jesień 2002/2003:

7. 19.10.2002 Wisła Płock - Legia Warszawa 0-2 (od 68 min. za Stanewa) (czas gry 22 min.) - 10 kol. ligi polskiej

RUNDA RAZEM:
- gole: 0
- żółte kartki: 0
- czerwone kartki: 0
- w pierwszym składzie: 0
- rezerwowy: 1 (liga - 1)
- minuty gry: 22 (liga - 22)

Wiosna 2002/2003:

8. 14.03.2003 Legia Warszawa - Amica Wronki 4-3 (90 min.) - 17 kol.
9. 18.03.2003 Legia Warszawa - Groclin Grodzisk Wlkp. 0-2 (90 min.) - 16 kol.+ żółta kartka za atak na Niedzielana (57 min.)
10. 22.03.2003 Pogoń Szczecin - Legia Warszawa 0-4 (90 min.) - 18 kol.
11. 25.04.2003 Legia Warszawa - GKS Katowice 3-0 (90 min.) - 23. kol.
12. 04.05.2003 Polonia Warszawa - Legia Warszawa 0-1 (90 min.) - 24. kol.
13. 11.05.2003 Legia Warszawa - Wisła Płock 1-0 (90 min.) - 25. kol.
14. 17.05.2003 Widzew Łódź - Legia Warszawa 1-3 (90 min.) - 26.kol.
15. 21.05.2003 Legia Warszawa - Lech Poznań 2-0 (90 min.) - 27.kol.
16. 25.05.2003 Szczakowianka Jaworzno - Legia Warszawa 1-1 (90 min.) - żółta kartka za opóźnianie gry ( w 40 min.) - 28. kol.
17. 31.05.2003 Legia Warszawa - Ruch Chorzów 3-3 (90 min.) - 29. kol.
18. 03.06.2003 Zagłębie Lubin - Legia Warszawa 1-3 (90 min.) - 30. kol.

od 05.04.2003 do 19.04.2003 (19, 20, 21, 22 kol.) broni Zoran Mijanović (kontuzja Boruca).

RUNDA RAZEM: 11 meczów (liga - 11):
- gole: 0
- żółte kartki: 2
- czerwone kartki: 0
- w pierwszym składzie: 11 (liga - 11)
- rezerwowy: 0
- minuty gry: 990 (liga - 990)

SEZON RAZEM:
- gole: 0
- żółte kartki: 2
- czerwone kartki: 0
- w pierwszym składzie: 11 (liga - 11)
- rezerwowy: 1 (liga - 1)
- minuty gry: 1012 (liga - 1012)

--------------------------------------------------------------------------------

SEZON 2003/2004:

Jesień 2003/2004:

19. 10.08.2003 Odra Wodzisław - Legia Warszawa 1-1 (90 min.) - 1. kol.
20. 16.08.2003 Legia Warszawa - Górnik Łęczna 0-0 (90 min.) - 2.kol.
21. 24.08.2003 Polonia Warszawa - Legia Warszawa 0-1 (90 min.) - 3.kol.
22. 29.08.2003 Legia Warszawa - Lech Poznań 2-1 (90 min.) - gol samobójczy (76 min.) - 4. kol.
23. 12.09.2003 Górnik Polkowice - Legia Warszawa 0-0 (90 min.) - 5. kol.
24 19.09.2003 Legia Warszawa - Wisła Kraków 4-1 (90 min.) - 6. kol.
25. 26.09.2003 Górnik Zabrze - Legia Warszawa 2-2 (90 min.) -7. kol.
26. 03.10.2003 Legia Warszawa - Amica Wronki 3-1 (90 min.) - 8. kol.
27. 18.10.2002 Wisła Płock - Legia Warszawa 2-1 (90 min.) - 9. kol.
28. 26.10.2003 Świt Nowy Dwór Mazowiecki - Legia Warszawa 1-3 (90 min.) - 10. kol.
29 29.10.2003 Legia Warszawa - Groclin Grodzisk Wielkopolski 1-1 (90 min.) - 11. kol.
30. 07.11.2003 Widzew Łódź - Legia Warszawa 0-1 (90 min.) - 12. kol.
31. 22.11.2003 Legia Warszawa - GKS Katowice 1-0 (90 min.) - 13. kol.

W Pucharze Polski broni Andrzej Krzyształowicz (Tłoki Gorzyce, Górnik Zabrze, Korona Kielce x2 )

+ Sparingi:

-05.09.2003 Legia Warszawa - Partizan Belgrad 1-0 (45 min. - 1 połowa)
-10.10.2003 Legia Warszawa - Iraklis Saloniki 1-1 (45 min. - 1 połowa)
-26.11.2003 Wisła Płock - Legia Warszawa (mecz charytatywny) 2-1 (do 29 min.)

RUNDA RAZEM:
- gole: 1 (liga - 1 - samobójczy)
- żółte kartki: 0
- czerwone kartki: 0
- w pierwszym składzie: 13 (liga - 13)
- rezerwowy: 0
- minuty gry: 1170 (liga - 1170)

Wiosna 2003/2004:

32. 12.03.2004 Legia Warszawa - Odra Wodzisław Śląski 2-1 (90 min.) - 14. kol.
33. 21.03.2004 Górnik Łęczna - Legia Warszawa 0-3 (90 min.) - 15. kol.
34. 26.03.2004 Legia Warszawa - Polonia Warszawa 7-2 (90 min.) - 16. kol.
35. 03.04.2004 Lech Poznań - Legia Warszawa 0-1 (90 min.) - 17. kol.
36. 08.04.2004 Legia Warszawa - Górnik Polkowice 3-0 (90 min.) - 18. kol.
37. 13.04.2004 Jagiellonia Białystok - Legia Warszawa 0-3 (walkower) (90 min.) - 1/2 Pucharu Polski
38. 17.04.2004 Wisła Kraków - Legia Warszawa 1-0 (90 min.)- 19. kol.
39. 22.04.2004 Legia Warszawa - Jagiellonia Białystok 0-0 (90 min.) - 1/2 Pucharu Polski
40. 25.04.2004 Legia Warszawa - Górnik Zabrze 2-0 (90 min.) - 20. kol.
41. 03.05.2004 Amica Wronki - Legia Warszawa 0-1 (90 min.) - 21. kol.
42. 08.05.2004 Legia Warszawa - Wisła Płock 2-0 (90 min.) - 22. kol.
43. 14.05.2004 Legia Warszawa - Świt Nowy Dwór Maz. 3-1 (90 min.) - 23. kol. - żółta kartka.
44. 18.05.2004 Lech Poznań - Legia Warszawa 2-0 (90 min.) - Finał Pucharu Polski (dwumecz)
45. 22.05.2004 Groclin Grodzisk Wlkp.- Legia Warszawa 2-2 (90 min.) - 24. kol.
46. 01.06.2004 Legia Warszawa - Lech Poznań 1-0 (90 min.) - Finał Pucharu Polski (dwumecz)
47. 08.06.2004 Legia Warszawa - Widzew Łódź 6-0 (90 min.) - 25. kol. (bramka z rzutu karnego 65 min.), żółta kartka.
48. 11.06.2004 GKS Katowice - Legia Warszawa 2-4 (90 min.) - 26. kol.

RUNDA RAZEM:
- gole: 1 (Legia - Widzew, 65. min. karny)
- żółte kartki: 2 (liga - 2)
- czerwone kartki: 0
- w pierwszym składzie: 17 (liga - 13, Puchar Polski - 4)
- rezerwowy: 0
- minuty gry: 1530 (liga - 1170, Puchar Polski - 360)

SEZON RAZEM:
- gole: 2 (liga - 2, samob., karny)
- żółte kartki: 2 (liga - 2)
- czerwone kartki: 0
- w pierwszym składzie: 30 (liga - 26 , Puchar Polski - 4 )
- rezerwowy: 0
- minuty gry: 2700 (liga - 2340, Puchar Polski - 360 )

--------------------------------------------------------------------------------

SEZON 2004/2005:

Jesień 2004/2005:

49. 01.08.2004 Pogoń Szczecin - Legia Warszawa 1-2 (90 min.)- 1. kol.
50. 07.08.2004 Amica Wronki - Legia Warszawa 1-1 (90 min.) - 2. kol.
51. 12.08.2004 FC Tbilisi (Gruzja) - Legia Warszawa 0-1 (90 min.) - runda wstępna Pucharu UEFA
52. 22.08.2004 Legia Warszawa - Zagłębie Lubin 0-0 (90 min.) - 3. kol.
53. 26.08.2004 Legia Warszawa - FC Tbilisi 6-0 (90 min.) - runda wstępna Pucharu UEFA
54. 29.08.2004 Legia Warszawa - Cracovia Kraków 2-1 (90 min.) - 4. kol.
55. 11.09.2004 Odra Wodzisław - Legia Warszawa 0-1 (90 min.) - 5. kol.
56. 16.09.2004 Austria Wiedeń - Legia Warszawa 1-0 (90 min.) - 1. runda Pucharu UEFA
57. 19.09.2004 Górnik Łęczna - Legia Warszawa 1-2 (90 min.) - 6. kol.
58. 22.09.2004 Świt Nowy Dwór Maz.- Legia Warszawa 0-1 (90 min.) - faza grupowa Pucharu Polski.
59. 30.09.2004 Legia Warszawa - Austria Wiedeń 1-3 (90 min.) - 1. runda Pucharu UEFA
60. 03.10.2004 Lech Poznań - Legia Warszawa 1-1 (90 min.) - 8. kol.
61. 16.10.2004 Legia Warszawa - Groclin Grodzisk 0-1 (90 min.) - 9. kol.
62. 20.10.2004 Legia Warszawa - Górnik Zabrze 2-1 (90 min.) - 7 kol.
63. 23.10.2004 Pogoń Szczecin - Legia Warszawa 3-0 (90 min.) - faza grupowa Pucharu Polski
64. 29.10.2004 Wisła Kraków - Legia Warszawa 2-0 (90 min.) - 10. kol.
65. 05.11.2004 Legia Warszawa - Polonia Warszawa 4-1 (90 min.) - 11. kol.
66. 13.11.2004 GKS Katowice - Legia Warszawa 0-3 (90 min.) - 12. kol.
67. 20.11.2004 Legia Warszawa - Wisła Płock 2-1 (90 min.) - 13. kol.
68. 28.11.2004 Mazowsze Grójec - Legia Warszawa 1-2 (90. min) - faza grupowa Pucharu Polski
69. 05.12.2004 Legia Warszawa - Pogoń Szczecin 1-3 (90 min.) - faza grupowa Pucharu Polski.

Mecze Pucharu Polski - broni Andrzej Krzyształowicz (Świt Nowy Dwór 4-0 faza grupowa Pucharu Polski, Mazowsze Grójec 1-0 faza grupowa PP), podobnie sparingi (Sokołów Pdl, Wisła Kraków mecz charytatywny)

RUNDA RAZEM:
- gole: 0
- żółte kartki: 0
- czerwone kartki: 0
- w pierwszym składzie: 21 (liga - 13, PP - 4, Puchar UEFA - 4)
- rezerwowy: 0
- minuty gry: 1890 (liga - 1170, PP - 360, UEFA - 360)

Wiosna 2004/2005:

70. 05.03.2005 Legia Warszawa - Górnik Zabrze 1-0 (90 min.) - 1/8 Pucharu Polski
71. 11.03.2005 Legia Warszawa - Pogoń Szczecin 3-0 (90 min.) - 14. kol.
72. 19.03.2005 Legia Warszawa - Amica Wronki 1-1 (90 min.) - 15. kol.
73. 02.04.2005 Zagłębie Lubin - Legia Warszawa 0-0 (90 min.) - 16. kol.
74. 10.04.2005 Cracovia Kraków - Legia Warszawa 1-0 (90 min.) - 17. kol.
75. 13.04.2005 Górnik Zabrze - Legia Warszawa 2-1 (k.2-3) (120 min. - /dogrywka/ + /karne/) - 1/8 Pucharu Polski
76. 17.04.2005 Legia Warszawa - Odra Wodzisław 0-1 (90 min.) - 18. kol.
77. 23.04.2005 Legia Warszawa - Górnik Łęczna 1-1 (90 min.) - 19. kol.
78. 04.05.2005 Górnik Zabrze - Legia Warszawa 0-0 (90 min.) - 20. kol.
79. 07.05.2005 Legia Warszawa - Lech Poznań 3-0 (90 min.) - 21. kol.
80. 10.05.2005 Lech Poznań - Legia Warszawa 0-0 (90 min.) - 1/4 Pucharu Polski
81. 14.05.2005 Groclin Grodzisk Wlkp. - Legia Warszawa 3-2 (90 min.) - 22. kol.
82. 18.05.2005 Legia Warszawa - Lech Poznań 2-1 (90 min.) - 1/4 Pucharu Polski
83. 22.05.2005 Legia Warszawa - Wisła Kraków 5-1 (90 min.) - 23. kol.
84. 25.05.2005 Polonia Warszawa - Legia Warszawa 0-5 (90 min.) - 24. kol.
85. 06.06.2005 Legia Warszawa - Groclin Grodzisk 1-1 (90 min.) - 1/2 Pucharu Polski - żółta kartka za dyskusje
86. 09.06.2005 Legia Warszawa - GKS Katowice 2-0 (90 min.) - 25. kol.
87. 12.06.2005 Wisła Płock - Legia Warszawa 0-0 (90 min.) - 26. kol.- żółta kartka za faul na Adrianie Mierzejewskim
88. 15.06.2005 Groclin Grodzisk - Legia Warszawa 1-1 (k.4-1),(120 min. - dogrywka + rzuty karne) - Półfinał Pucharu Polski

RUNDA RAZEM:
- gole: 0
- żółte kartki: 2
- czerwone kartki: 0
- w pierwszym składzie: 19 (liga - 13, PP - 6)
- rezerwowy: 0
- minuty gry: 1770 (liga - 1170, PP - 600)

SEZON RAZEM:
- gole: 0
- żółte kartki: 3
- czerwone kartki: 0
- w pierwszym składzie: 40 (liga - 26, PP - 10, Puchar UEFA - 4)
- rezerwowy: 0
- minuty gry: 3660 (liga - 2340, PP - 960, Puchar UEFA - 360)

Alusiek

LEGIA WARSZAWA!!
Moja ulubiona Polska drużyna...
Na świecie Arsenal!!